امید


امید ، تنها محرکی است که یارای ادامه دادن را به انسان می دهد . . .


خداوندا ، کور سویی نشانم ده،


راه را خواهم یافت!

سهراب . . .


سهراب . . .


قایقت جا دارد؟!

ما . . .

من،
تو،
سالهای پُشتِ سَر
روزهایِ پیشِ رو
هیچگاه....
پشیمان نخواهد شُد سرنوشت....
از حادِثِه یِ ما شُدن

حساب . . .


خدایا !

یک مرگ بدهکارم

هزاران آرزو طلبکار

خسته ام . . .

یا طلبم را بده ، 

یا طلبت را بگیر.

من و تو . . .


مگر می شود زندگی من و تو را


به هم ریخته آفریده باشد


خدای دانه های انار . . .